¹sakrament/o

1.

[sakram.0o.rel]

Rita ago, destinita por komuniki al iu iom el ia supernatura dia forto.

2.

[sakram.0o.kri]

Rito iniciatita de Kristo por doni aŭ pliigi la difavoron al iu aŭ por havigi pardonon pri peko: la aserto de Berveling kontrastas kun Mateo 16, kun la jesua kreado de sakramentoj, kun la levo de la apostoloj al sacerdota rango de la nova interligo, […] [1]; ŝi havis neniun pekon por konfesi, sed ne volis ŝajni infaneca aŭ desaponti la pastron, kiu, kiel ŝi bone sciis, devis gajni sian panon ĉiutagan per religiaj servoj kaj sakramentoj [2]; la litova eklezio tiurilate havas modestan postulon: necesas almenaŭ unufoje dum la jaro, Paske, fari konfeson kaj akcepti komunian sakramenton [3]. graco

Uzata dum sakramentoj, apartigita for de normala uzo, konsekrita: jen li aŭdus el ŝia buŝo la sakramentan: „kie vi, Cajus, tie mi Caja“ kaj ŝi estus por ĉiam lia [4]; la pastro estas petata [pri] sakramenta servo al la petantoj [5]; kvakeroj kredas ke la tuta vivo estas sakramenta kaj ke ĉiuj tagoj kaj ĉiuj ejoj estas egale sanktaj [6]. profana²rita, religia, sankta