ruf/a PIV1 rufaserĉi 'rufa' [ruf.0a] [ruf.0a.KOL] Havanta harkoloron ruĝe flavan: viro malalta, flame rufa, kun elstara kojnodento [1]. beja, blonda, bruna, piga, ruana 1. M. A. Bulgakov, trad. S. Pokrovskij: La majstro kaj Margarita beloruse: руды, рыжы ĉeĥe: rusý, ryšavý, zrzavý ĉine: 紅頭 [hóngtóu], 红头 [hóngtóu], 紅髮 [hóngfà], 红发 [hóngfà] france: roux (adj.) germane: rothaarig pole: rudy slovake: hrdzavý, ryšavý ukraine: рудий rufuloserĉi 'rufulo' [ruf.0ulo] [ruf.0ulo.KOL] Rufhara homo: la rufulo rigardis ŝin per duonfermitaj okuloj [2]. 2. M. A. Bulgakov, trad. S. Pokrovskij: La majstro kaj Margarita beloruse: рудак, руды (наз.) france: roux (subst.) germane: Rotschopf pole: rudowłosy, rudzielec rufulinoserĉi 'rufulino' [ruf.0ulino] [ruf.0ulino.KOL] Inseksa rufulo: li eĉ regule renkontadas Katarinan, rufulinon el la dua jaro [3]. 3. S. Johansson: Marina, p. 72a beloruse: рудка, рудая (наз.) france: rousse germane: Rothaarige pole: rudowłosa administraj notoj