*ruben/o *rubeno serĉi 'rubeno' [ruben.0o] [ruben.0o.MIN] Diafana juvelŝtono, speco de korundo, pro aldono de kromoksido ordinare malhele ruĝa: la ŝtonoj de vico: rubeno, topazo, kaj smeraldo [1]; ŝi estis ornamita per diamantoj kaj rubenoj [2]; garnita per diamantoj, rubenoj kaj safiroj [3]; tiun ĉi rubenon mi detiris de la fingro de unu ministro kiun mi dum ĉasado mortigis [4]; kokete pendolis sub ŝia liva orelo rubeno [5]. safiro, smirgo 1. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 28:172. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Vojkamarado3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, La najtingalo4. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Dua5. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 63a, volumo 2a, p. 359a angle: ruby beloruse: рубін bulgare: рубин ĉeĥe: rubín ĉine: 紅寶石 [hóngbǎoshí], 红宝石 [hóngbǎoshí] france: rubis germane: Rubin hispane: rubí hungare: rubin japane: ルビー, 紅玉 [こうぎょく] katalune: robí nederlande: robijn pole: rubin portugale: rubi, rubim ruse: рубин slovake: rubín ukraine: рубін administraj notoj