2rokok/o rokokoserĉi 'rokoko' [rokok.0o] [rokok.0o.BELA] Arta stilo franc-devena, prospera en okcidenta, centra kaj suda Eŭropo inter 1700 kaj 1750, ido de baroko, produktinta delikatajn verkojn kun kapricaj volutoj kaj densaj ornamaĵoj ŝatataj en tiamaj kortegoj kaj nobelaj rondoj: la ekipaĵaro de la preĝejo devenas el la periodo de baroko kaj rokoko [1]. Rim.: Kelkaj artfakuloj distingas ankaŭ en beletro kaj muziko rokokajn verkojn. [ĵv] 1. -: elsendo, Pola Radio, 2007-07-07 angle: rococo beloruse: ракако bulgare: рококо ĉeĥe: rokoko ĉine: 洛可可 [luòkěkě] france: style rocaille, style rococo germane: Rokoko hispane: rococó hungare: rokokó japane: ロココ式 [ロココしき] katalune: rococó nederlande: rococo pole: rokoko portugale: rococó rumane: rococo ruse: рококо slovake: rokoko ukraine: рококо rokokaserĉi 'rokoka' [rokok.0a] [rokok.0a.BELA] Konforma al rokoko. angle: rococo beloruse: у стылю ракако france: rococo (adj.) hungare: rokokó, rokokó stílusú nederlande: rococo- pole: rokokowy ukraine: у стилі рококо administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko. ~a: Mankas fontindiko. ~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.