rizot/o PIV2 rizotoserĉi 'rizoto' [rizot.0o] [rizot.0o.KUI] Italdevena pilafo, kiun oni preparas enverŝante poiome buljonon, kiun la rizo sorbas: rizoto kun cikorio [1]; li prenis buŝplenon da pajlo: sed dum li mordadis ĝin, li devis rimarki, ke la gusto de la pajlo eĉ memorige ne similas al rizoto [2]. 1. -: 5a Eŭrop-Unia Esperanto-Kongreso, dua bulteno, 20022. C. Collodi, trad. G. Croatini: La aventuroj de Pinokjo, ĉapitro 33a beloruse: рызота ĉeĥe: rizoto ĉine: 炖饭 [dùnfàn], 燉飯 [dùnfàn] france: risotto germane: Risotto hungare: rizottó itale: risotto japane: リゾット nederlande: risotto pole: risotto rumane: rizoto slovake: rizoto ukraine: ризотто (страва з рису) administraj notoj