rezistanc/o rezistancoserĉi 'rezistanco' [rezist1.0o] Fizika grando karakterizanta kondukilon, dependa ĉefe de ĝia naturo, longo kaj tratranĉo, difinita per la leĝo de Omo, kaj egala al rilato inter tensio kaj kurentintenso: la dimensioj de rezistanco estas `M^1L^2T^-3I^-2`. konduktanco, omo beloruse: супраціўленьне (электрычнае) ĉeĥe: rezistance, činný odpor ĉine: 电阻 [diànzǔ], 電阻 [diànzǔ] france: résistance (élec.) germane: Widerstand hungare: ellenállás japane: 抵抗 [ていこう] katalune: resistència nederlande: weerstand (elektr.) perse: مقاومت (برق) pole: rezystancja, oporność elektryczna portugale: resistência ruse: сопротивление (электр.) slovake: činný odpor svede: resistans ukraine: активний опір, резистанс administraj notoj ~o: Mankas fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.