^*rekompenc/i

(tr)

1.

[rekomp.0i.iu]

(iu) Doni aŭ fari al iu ion bonan por montri al li sian kontentecon pro ricevita servo aŭ bonfaro:

a)

rekompenci iun pro/por io; la patro rekompencis la filon por la diligenta lernado ^VdE ; la Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco [1].

b)

rekompenci ion al iu; tia persisteco estas rekompencata [2]; la cezaro rekompencis al vi la zorgemon, kiun vi montris al li en lia juneco [3]; nun vi devas rekompenci mian helpon [4].

c)

(antifraze) Tycho Brahe, kiu levis ĝis la steloj la nomon de Danujo kaj kiun oni pro tio rekompencis per afliktoj kaj ĉagreno [5]; vian konduton Mi rekompencos sur vi (vi repagos vian miskonduton), kaj viaj abomenindaĵoj estos meze de vi [6].

kompensi, kroni, laŭroj, premii

2.

[rekomp.0i.io]

(io) Esti rekompenco al: pekulojn persekutas malbono, sed virtulojn rekompencas bono [7].

3.

[rekomp.0i.kompensi_al]

(arkaismo) Kompensi al: Mi rekompencos vin pro tiuj jaroj, kiam ĉion formanĝis la akridoj [8].

Rim.: Oni ne konfuzu “kompensi” kun “rekompenci”: “kompensi” signifas havigi (al iu) ion egalvaloran pro suferita perdo, malprofito aŭ farita peno; “rekompenci” signifas montri sian kontentecon pri ies meritoj per vortoj, faroj aŭ donacoj [...] “rekompenci” estas preskaŭ ĉiam “malpuni”AdE.

Tio, per kio oni rekompencas: ili havas bonan rekompencon por sia laborado [9]; Dio donis al mi rekompencon por tio, ke mi donis mian sklavinon al mia edzo [10]; (antifraze) batoj kaj puŝoj estas lia rekompenco [11]; se vi sukcesos [forigi la monton], vi rekompence ricevos mian filinon [12]; estus efektive tro mizere, se tiuj personoj saltus senrekompence [13].

(prepoziciaĵo)

Kiel rekompenco pro, pro: rekompence pro la laboro, kiun [Nebukadnecar] faris, Mi donis al li la landon Egiptan [14].