rankor/o ^PIV1

rankoro

serĉi 'rankoro'

[rankor.0o]

(poezie)

: Daŭra postsento kontraŭ iu pro ne kompensita ofendo; nepardonemo: la rankoro […] instigos lin al mallojaleco, al ruzeco, al malnobleco [1]; ĉe li neniam restis rankoro, sed nur zorgemo [2]; [ili] sentis rankoron kontraŭ homoj pretaj akcepti salajrojn, kiujn ili konsideras neindaj [3]. postkoleroamara², maldolĉa²

1. Diversaj aŭtoroj: Kontakto 2011-2019, Blogo de diskutanto
2. Shi Chengtai: La kompensa kiso, Monato, 1995/06, p. 27
3. Monato, Garbhan MacAoidh: Enmigrado anta kaj inta, 2006

angle:: resentment
beloruse:: горыч (перан.)
ĉeĥe:: mstivá posedlost, pomstychtivost, zášť
ĉine:: 怨气 [yuànqì], 怨氣 [yuànqì], 怨恨 [yuànhèn], 恨意 [hènyì], 怨 [yuàn]
france:: rancœur, rancune, ressentiment
germane:: Groll, Hass, Verbitterung
hungare:: neheztelés, sérelem
nederlande:: wrok, rancune
pole:: ansa, uraza, niechęć
portugale:: rancor, mágoa, ressentimento
ruse:: горечь (от обиды), злопамятность, злоба
slovake:: pomstychtivosť, posadnutosť pomstou
ukraine:: поет. злопам’ятність, злопам’ятство, злопам’ятливість, образа, скривдженість

serĉi 'rankori'

[rankor.0i]

(poezie)

: Amare postsenti pro ofendo: aliaj, malgrandanimaj, ĉiam rankoris kontraŭ la knabinoj [4].

4. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 58a, p. 279a