radioaktiv/a ^SPV

[radioaktiv.0a.FIZ]

Elsendanta radiojn pro disfalado de nukleoj de kelkaj ĥemiaj elementoj: oni konstatis proksime al la albanaj marbordoj malnovajn ŝipaĉojn italajn, ŝarĝitajn per rubaĵoj diversspecaj, inkluzive tiujn kun granda radioaktiva kaj ĥemia danĝero [1]; aranĝo de deponejo de uzita nuklea brulaĵo, la plej danĝera radioaktiva restaĵo, kostus ĉirkaŭ 2,6 miliardojn da eŭroj kaj la konstruado de la centralo inter 2,03 kaj 2,32 miliardojn [2]; la eksplodo estis pli granda ol atendite kaj sur japanajn fiŝkaptistojn falis radioaktivaj cindroj [3]; se iel estiĝas izotopo, kiu ne estas stabila, ĝi disfalos […], dum tiu ĉi disfala procezo ĝi dissendas alfa- aŭ beta-radiojn, alivorte, ĝi estas radioaktiva – aŭ alfe, aŭ bete [4]. radiumo

[radioaktiv.0eco.FIZ]

Kvalito esti radioaktiva: de radioaktiveco estas tri ĉefaj specoj: alfa-radiado, beta-radiado kaj gama-radiado [5]; la radioaktiveco estas tro forta por esplori la staton de la reaktorkernoj [6]; bekerelo estas la mezurunuo de radioaktiveco, el la nomo de la franca fizikisto Antoine Henri Becquerel, kiu en 1896 hazarde malkovris radioaktivecon [7].