pudr/o

^*pudro

serĉi 'pudro'

[pudr.0o]

: [pudr.0o.KOS]; Pulvoro el iuj mineraloj aŭ aliaj substancoj, eventuale kolorigita kaj parfumita, uzata en tualeto precipe por malbriligi kaj glatigi la aspekton de la haŭto: la damo […] elprenis pudroskatoleton kaj lasis kuŝi la malfermitan retikulon sur la tablo, dum ŝi pudris sin [1]. Kiu estas ŝi, kiu venas el la dezerto, kiel kolono de fumo ⫽ Parfumita per mirho kaj olibano, ⫽ Per ĉiaj pudroj de la parfumisto [2]? [li] komencis forblovi oran pudron de ŝiaj haroj [3]. polvo

1. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, Ĉapitro 10
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Alta kanto 3:6
3. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro VII

serĉi 'pudri'

[pudr.0i]

(tr)

: [pudr.0i.KOS]; Surŝuti per pudro: sinjorino kun pudritaj alte frizitaj haroj ^Fab3; mallerte pudrita vizaĝo [4]; terura neĝventego estis leviĝinta […] la kaleŝoj kaj ĉevaloj estis kvazaŭ pudritaj [5].

serĉi 'pudrilo'

[pudr.0ilo]

: Vataĵo aŭ larĝa peniko uzata por pudrado: [ŝi] elprenis el la saketo pudrilon ^Metrop; Della finis plori kaj prizorgis siajn vangojn per la pudrilo [6].

6. La Ondo de Esperanto, 2001, №12

serĉi 'rizpudro'

serĉi 'riza pudro'

[pudr.riz0o]

: [pudr.riz0o.KOS]; Pudro el pulvorigita rizo: ŝia vizaĝo […] en kelkaj lokoj montris postesignojn de nebone forviŝita riza pudro ^Marta.