puc/a PIV1 pucaserĉi 'puca' [puc.0a] (malofte) Troe kaj malbonguste ornamita: puca silka robo nudiganta la korpon [1]; ŝi aŭskultis min kun tia postiĉa pozo de franca pupino, kun tia grimaco de falsa mondumanino, en tiu puca plejsanktejo de la kiĉo [2]; ne nur Eŭropo sed ankaŭ ĉiu parto de nia mondo entuziasme kaj senkritike malfermas siajn pordojn al la plej banalaj, trivialaj, strasaj, pucaj, kiĉaj kaj malutilaj elementoj [3]. pompa, ŝika 1. La Ondo de Esperanto, 2000, No 5 (67)2. Miguel Fernández: La vorto kaj la vento. Rakonta koliero: Originala literaturo en Esperanto3. Garbhan MacAoidh: Ho, tempoj! Ho, moroj!, Monato, 2000/09, p. 19 beloruse: пампэзны, перагружаны аздобамі germane: überladen (mit Schmuck), herausgeputzt, aufgedonnert, aufgetakelt pole: pyszałkowaty, przeładowany ozdobami rumane: înfumurat, încărcat cu decorațiuni administraj notoj