^*ornam/i ^UV

(tr)

1.

(iu) Aldoni al tuto plibeligajn detalojn: ornami tablon per floroj, ornami ĉambron per pentraĵoj; [la] tombon […] ili ornamis per folietoj de tilioj [1]; la Eternulo […] ornamas humilulojn per savo [2]; iu el la plej junaj komizoj ornamis sian ĉapelon per plumo [3]; la ringofingron […] ornamis sin per ora ringo [4]; eĉ ŝtipo estos bela, se vi ĝin ornamos ^PrV ; flagornami domon, ŝipon. drapiri

2.

(io) Servi kiel plibeligaĵo: cipreso, abio, kaj bukso kuniĝos, por ornami la lokon [5]; rozokolora atlaso kaj artefaritaj floroj ornamis ĉiujn murojn [6]; bonkora rideto ornamis ŝiajn dikajn lipojn [7]; en aprilo tiom da violoj ornamas la herbaron, ke la verdaĵo malaperas sub ili [8]; kiun vesto ornamas, tiun homoj ekamas ^PrV ; tablon ornamas ne tuko, sed kuko ^PrV .

dekoracii, plibeligi

Tio, kio ornamas; la ornamaĵoj de io: jen renkonte al li iras virino en ornamo de publikulino [9]; malgranda bufedo kun la ordinara ornamo de boteloj kaj glasoj kaj kun solida horloĝo [10]; ŝia belega persono estis vera ornamo de la festeno [11]; kelkfoje la plej bona ornamo estas nenia ornamo [12]; (figure) ornamo por maljunuloj estas grizeco [13].

Provizado de loko aŭ objekto per ornamaĵoj: ĉiuj konataj fremdlandoj ŝajne kontribuis el siaj plej bonaj trezoroj al la konstruado kaj ornamado de loĝejo, inda je potenca reganto [14]; [nenio] montrus ĉe la aŭtoro la intencon de arta ornamado, ĝi estis verkita en maniero simpla, sana kaj agrabla, multe pli bela, ol ornamita [15].

Plibeligaĵo; unuopa objekto aŭ detalo, kiu servas por ornami: longa tuniko kun oraj ornamaĵoj [16]; ili ekfunebris, kaj neniu metis sur sin siajn ornamaĵojn [17]; troigo de ĉiaspecaj retorikaj figuroj kaj aliaj ornamaĵoj [18]. dekoracio

Tiu, kiu fabrikas aŭ metas ornamaĵojn por plibeligi teatron, hejmon k.a.: Bakst, ornamisto de la rusaj baletoj, iris al Parizo por tie surscenigi lirikan dramon [19].

Kromtonoj, per kiuj muzikanto ofte improvize ornamas melodion, tamen ne rompante ties ritmon.