^*proklam/i

(tr)

[prokla.0i.KOMUNE]

Oficiale kaj publike anonci²: proklamu liberecon en la lando por ĉiuj ĝiaj loĝantoj: jubileo ĝi estu por vi [1]; mi kaj mia filo Salomono estos proklamitaj kulpuloj [2]; ili proklamis faston kaj sidigis Naboton sur la ĉefa loko inter la popolo [3]; oni proklamis (nomumi) lin reĝo kaj sanktoleis lin [4]; kopio de la letero estis transdonota kiel leĝo en ĉiun landon kaj proklamota al ĉiuj popoloj [5]; ĝi ne havos potenculojn, kiuj povus tie proklami regnon [6]; li tuj proklamis sanktan militon kontraŭ Egipto [7]; mi en la lasta monato antaŭ la kongreso decidis proklami miajn principojn tute publike en mia kongresa parolo [8]; en Bulonjo mi tion ĉi proklamis per oficiala deklaracio, ke la esperantismo celas nur al tio, ke ia taŭga kaj vivipova komprenilo inter la popoloj ekzistu [9]; la papo Leono la 13a proklamis al la mondo la aŭtentikecon de la restaĵoj de Sankta Jakobo per buleo [10]; Unuiĝintaj Nacioj proklamis la 22an de marto (ĉiujare) „Akvotago“ [11]; grandpotenco, kiu proklamas sin demokrata kaj kongrua kun okcidenta valorsistemo, devas toleri rigorajn kritikojn [12]. deklarimanifesti, reklami

[prokla.0o.KOMUNE]

Publika, solena anonco: la prezidanto Lee Sung-man publikigis la Proklamon de Oceana Suvereneco, kiu alportis la unuan konflikton [13]; sekve de tiu militproklamo oni bastonis kaj arestis pacajn manifestaciantojn [14]; jam serĉproklamoj estis elsenditaj en la radio [15]; Proklamo de Voss [16].

Rim.: Proklamo estas deklaro de aŭtoritato, plej ofte registaro, al la ĝenerala publiko, dum la pli vastasencaj deklaro kaj manifesto povas esti farataj de iu ajn kaj ofte estas destinitaj al aparta grupo da ricevantoj. Ekzemple registaro povas deklari militon al malamika ŝtato kaj poste proklami ĝin al sia popolo kaj aliaj neŭtralaj ŝtatoj. Foje la publikigantoj de deklaro, nomas ĝin „proklamo“, por doni al si mem aŭtoritaton. [Wolfram Diestel]