prezenc/o PV prezencoserĉi 'prezenco' [prezen.0o] Verba tempo montranta la estantecon; as-tempo, nun-tempoZ: li rigardas la aferon per okcidentaj okuloj, ĉar apliko de terminoj kiel prezenco kaj preterito estas diskutinda, kiel ankaŭ la rifuzo de futuro al la lingvo [1]. preterito, futuro, perfekto, imperfekto, pluskvamperfekto. 1. Monato, Petro Desmet': Klara kaj amuza haŝio angle: present tense beloruse: цяперашні час ĉeĥe: prézens, přítomný čas ĉine: 现在式 [xiànzàishì], 現在式 [xiànzàishì] france: présent (conjugaison) germane: Gegenwart, Präsens hispane: presente hungare: jelen idő japane: 現在 [げんざい] nederlande: praesens, onvoltooid tegenwoordige tijd pole: czas teraźniejszy portugale: presente (tempo verbal) rumane: prezență ruse: настоящее время (глагольная форма) slovake: prítomný čas ukraine: теперішній час дієслова historia prezenco PAG serĉi 'historia prezenco' [prezen.historia0o] [prezen.0o.GRA] Stila rimedo, priskribo de iam okazinta situacio per verboj prezencaj, por ĝin aktualigi, prezenti en pli reliefa maniero: En sia §115.e PAG donas jenan ekzemplon pri historia prezenco: „ne suspektante ion, ili iradis tra la arbaro. Subite eksonas pafo...“. angle: historical present, historic present, dramatic present, narrative present beloruse: цяперашні гістарычны (час) latine: praesens historicum pole: historyczna teraźniejszość ruse: настоящее историческое administraj notoj