preterito
Verba tempo,
montranta senprecize la estintecon
(= is-tempo):
li devus akcenti, ke li rigardas la aferon per okcidentaj
okuloj,
ĉar apliko de terminoj kiel prezenco kaj preterito estas
diskutinda,
kiel ankaŭ la rifuzo de futuro al la lingvo
[1].
futuro,
imperfekto,
perfekto,
prezenco,
pluskvamperfekto.
1.
Monato, Petro Desmet': Klara
kaj amuza haŝio
- angle:
- past tense
- beloruse:
- прошлы час
- ĉeĥe:
- minulý čas, préteritum
- ĉine:
- 过去时 [guòqushí], 過去時 [guòqushí], 过去式 [guòqushì], 過去式 [guòqushì], 过去时 [guòqùshí], 過去時 [guòqùshí], 未完成时 [wèiwánchéngshí], 未完成時 [wèiwánchéngshí]
- france:
- prétérit
- germane:
- Vergangenheitsform, Präteritum
- hispane:
- pretérito
- hungare:
- múlt idő
- japane:
- 過去 [かこ]
- nederlande:
- praeteritium, verleden tijd
- pole:
- czas przeszły
- portugale:
- pretérito
- rumane:
- trecut
- ruse:
- прошедшее время
- slovake:
- minulý čas
- ukraine:
- минулий час дієслова
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.