²preterit/o

preterito

serĉi 'preterito'

[preter1.0o]

: Verba tempo, montranta senprecize la estintecon (= is-tempo): li devus akcenti, ke li rigardas la aferon per okcidentaj okuloj, ĉar apliko de terminoj kiel prezenco kaj preterito estas diskutinda, kiel ankaŭ la rifuzo de futuro al la lingvo [1]. futuro, imperfekto, perfekto, prezenco, pluskvamperfekto.

1. Monato, Petro Desmet': Klara kaj amuza haŝio

angle:: past tense
beloruse:: прошлы час
ĉeĥe:: minulý čas, préteritum
ĉine:: 过去时 [guòqushí], 過去時 [guòqushí], 过去式 [guòqushì], 過去式 [guòqushì], 过去时 [guòqùshí], 過去時 [guòqùshí], 未完成时 [wèiwánchéngshí], 未完成時 [wèiwánchéngshí]
france:: prétérit
germane:: Vergangenheitsform, Präteritum
hispane:: pretérito
hungare:: múlt idő
japane:: 過去 [かこ]
nederlande:: praeteritium, verleden tijd
pole:: czas przeszły
portugale:: pretérito
rumane:: trecut
ruse:: прошедшее время
slovake:: minulý čas
ukraine:: минулий час дієслова

~o: Mankas dua fontindiko.