1prelud/o PV preludoserĉi 'preludo' [prelud.0o] [prelud.0o.MUZ] Ordinare mallonga, enkonduka muzikaĵo, ofte por unu muzikilo, kun libera enhavo, ankaŭ memstare ludebla: la „preludo al Posttagmezo de Faŭno“, de Debussy, kaj la poemo sur kiu ĝi baziĝas, estigas la same revigan, eteran, sed ne malpli pasian senton [1]. uverturo1. GrizaLeono: Tatoeba, frazo n-ro 1436497, 2012-02-15 angle: prelude beloruse: прэлюдыя bulgare: прелюдия ĉeĥe: preludium, předehra ĉine: 前奏 [qiánzòu], 序幕 [xùmù], 前奏曲 [qiánzòuqǔ], 前戏 [qiánxì], 前戲 [qiánxì], 預賽 [yùsài], 预赛 [yùsài] france: prélude germane: Präludium, Vorspiel hungare: prelúdium, előjáték itale: preludio (mus.) japane: 前奏曲 [ぜんそうきょく] katalune: preludi nederlande: prelude, voorspel pole: preludium portugale: prelúdio ruse: прелюдия slovake: predohra svede: preludium, förspel ukraine: прелюдія prelude alserĉi 'prelude al' [prelud.0eal] (prepoziciaĵo) [prelud.0eal.TEMP] Antaŭ3, prepare al: grupoj da soldatoj kaj amikoj ... dise staris parolante, foje serioze, foje kun afekta gajo, prelude al adiaŭo [2]. 2. J. Francis: La Granda Kaldrono, 1978 beloruse: на прэлюдыю, папярэдне, перад administraj notoj