^*precip/e ^UV

Adverbo, signifanta „antaŭ ĉio, ĉefe, pli ol ĉio aŭ ĉiu alia“: sur tiuj ĉi vastaj kaj herboriĉaj kampoj paŝtas sin grandaj brutaroj, precipe aroj da bellanaj ŝafoj [1]; mi elkondukis lin antaŭ vin ĉiujn, kaj precipe antaŭ vin, reĝo Agripo [2]; alportu […] la librojn, precipe la pergamenojn [3]; precipe ŝi amis la rozojn, kaj tial ŝi havis la plej diversajn specojn de ili [4]; tio estis stranga maskarado, kaj precipe estis rimarkinde vidi, kiel ili ĉiuj sub siaj vestoj zorge ion kaŝas [5]; la luno lumis precipe sur unu lokon, kie staris arbo [6]; tiu listo ne estis kompleta, kaj enhavis precipe individuajn nomojn [7]; la oponantoj precipe emfazadis la financajn ŝarĝojn [8]. aparte, ĉefe, speciale

Plej grava; ĉefa: kaleŝo atendis en la precipa korto [9]; [li] volis elpensi ion novan, ion tute precipan [10]; en tiu afero li estas la precipa interesito [11]; pro la stato de la manoj, de la ungoj – mi suspektas alian precipan okupon [12]; la precipa kaŭzo de la degenerado estas la forta drinkado [13]; famo estos ne precipa celo, sed normala rezulto de bona verkado [14]; la precipa unulingva vortaro [15]. aparta, centra, distinga, ekstra, speciala