pontifik/o JED pontifikoserĉi 'pontifiko' [pontif.0o] 1.[pontif.0o.HIS] En Romio, ano de pagana kolegio profesia (prae: de la pontokonstruistoj, kiel poste la framasonoj), kies prezidanto iĝis estro de ĉiuj kultoj: la kolegio de la pontifikojPV . 2.[pontif.0o.KAT] Eklezia altrangulo, (papo2, altranga episkopo), havanta aŭtoritaton kaj juĝpovon: la Pontifika Konsilio [1]; Bonifacio 8a […] per la buleo „unam sanctam“ pretendas ke ĉiu homa individuo devas sin submeti al la Roma Pontifiko [2]; dum preskaŭ ĉiu vojaĝo eksterlanden, la papo sanktigas aŭ beatigas – kiel donaco – lokan personon […], la pontifiko esperas, ke la moderna romkatoliko mem modeliĝas laŭ la nova loka sanktulo [3]. 1. La Ondo de Esperanto, 2000, No 112. Monato, Armando Zecchin: Ŝtato, eklezio kaj ideologia laikeco, 20063. Monato, W. H. Simcock: Sanktuloj, 2005 angle: 1. pontifex beloruse: 1. пантыфік 2. першасьвятар ĉeĥe: biskup, pontifex, velekněz germane: Pontifex hungare: főpap itale: pontefice japane: 大神官 [だいしんかん], 高位聖職者 [こういせいしょくしゃ] nederlande: pontifex pole: pontyfik portugale: pontífice rumane: pontif ruse: 1. понтифик 2. первосвященник slovake: biskup, pontifex, veľkňaz ukraine: понтифік, первосвященик, єпископ, прелат administraj notoj ~o: Mankas verkindiko en fonto.