*plastr/o UV *plastro serĉi 'plastro' [plastr.0o] Kombinaĵo el peco de tolo kaj glueca medikamento, kiun oni metas sur la kuracota korpa parto, ekz. por kovri vundon: li eltiris […] ŝtalan pecon kaj kunpremis la vundon, ― ĉu iu el miaj konsilantoj havas plastron [1]? li almetis al si sur la nukon kaj sur la dorson po unu granda kantarida plastro, por eltiri la frenezecon [2]; kun plastro sur la nazo [3]. kataplasmo. 1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro XVII2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Galoŝoj de feliĉo3. N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, Akto tria beloruse: плястыр bulgare: лепенка ĉeĥe: sádra, sádrový obvaz ĉine: 创可贴 [chuàngkětiē], 創可貼 [chuàngkětiē], 貼膏 [tiēgāo], 贴膏 [tiēgāo] france: emplâtre, diachylon germane: Pflaster hungare: tapasz, flastrom japane: 硬膏 [こうこう], 膏薬 [こうやく] nederlande: pleister pole: plaster portugale: emplastro rumane: leucoplast ruse: пластырь slovake: sadra, sadrový obväz ukraine: пластир administraj notoj