^*pasport/o ^UV

[paspor.0o.POL]

Oficiala legitimaĵo liverita de regno al siaj regnanoj kaj rajtiganta ilin libere vojaĝi eksterlande, ĝuante la protekton de ĝiaj diplomataj reprezentantoj: ties civitanoj [de Usono] vojaĝas de unu oceano al la alia sen pasporto, sen doganoj; ili ridas pri la maljuna, malgranda Eŭropo kun tridek limoj kaj ĉikanoj [1].

[paspor.sen0ulo.POL]

Senpasporta vojaĝanto aŭ loĝanto en fremda lando, kies restado sekve estas konsiderata eksterleĝa: ĉe la landlimo la senpasportulo devis kuŝi sur la malantaŭa benko de l' aŭto, sub kovrilo ŝajnigi dormanton, tiel ke oni ne povis vidi lian vizaĝon [2]. senpaperulo

[paspor.diplomatia_0o.POL]

Pasporto, kiun regno donas al siaj oficantaj diplomatoj, kaj kiu ordinare provizas al ili diplomatan netuŝeblecon: mi povis prezentigi min en la palacon, dank' al mia diplomatia pasporto kaj al mia oficiala titolo [3]; la flugbiletoj, la diplomata pasporto, la fasko da dolaroj, la vojaĝĉekoj, eĉ la kreditkarto – verŝajne senutila en Sovetio – ĉio troviĝis ĝustaloke [4].