organdi/o PIV1 organdioserĉi 'organdio' [organdi.0o] [organdi.0o.TEKS] Malpeza, brila, iom rigida ŝtofo el kotono origine el Centrazio aŭ Hindio: li aŭdis la infanan voĉeton ĉe la pordo, levis la rigardon kaj ... vidis la etulinon en organdia vesto roza kaj en ŝuetoj blankaj [1]. la unuan fojon en sia vivo li komprenis, kion signifas blindeco. Kvazaŭ nigra organdio ĉion kovris [2]. 1. G. García Márquez, trad. F. de Diego: Cent Jaroj da Soleco, Fonto, 19922. N. Ostrovskij, trad. S. Cins: Kiel ŝtalo estis hardata, Sezonoj, 1997 beloruse: аргандзі ĉeĥe: organdy, organtýn france: organdi germane: Organdi hungare: organdi, organtin itale: organdi katalune: organdí nederlande: organdie, glasbatist pole: organdyna rumane: organdi slovake: organtýn ukraine: органді, тонкий серпанок administraj notoj