2optativ/o optativoserĉi 'optativo' [optati.0o] Verba modo, ekzistanta en malmultaj lingvoj (malnova greka), kaj uzata por esprimi deziron. En Esperanto la optativo tradukiĝas per u-modo (volitivo) aŭ per se kun kondicionalo: vivu la reĝ'!Z tiel estu!Z ho! se vi estus al mi kiel frato!Z . beloruse: аптатыў, пажаданы лад ĉeĥe: optativ, způsob přací france: optatif germane: Optativ greke: ευκτική έγκλιση hispane: optativo hungare: óhajtó mód, optativus japane: 願望法 [がんぼうほう], 希求法 [ききゅうほう] nederlande: optatief pole: optativus (tryb życzący) portugale: optativo rumane: optativus ruse: желательное наклонение, оптатив slovake: optatív, spôsob reči ukraine: оптатив, бажальний спосіб administraj notoj ~o: Mankas verkindiko en fonto.