okej, o kej okej, o kejserĉi 'okej' serĉi '' [okej.0] (ekkrio) Bone, konsentite, en ordo: okej, mi komprenas [1]; - do, ĉu ni iru? - okej! [2]; o kej, la manon al vi mi cedas [3]. Rim.: Bertilo Wennergren skribis en Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko, ke la literumo okej estas erara kaj oni devus skribi o kej, ĉar oni ĉiam efektive elparolas la vorton kun akcento je la lasta silabo. [4] Rim.: Konsiderinda kvanto da esperantistoj evitas ĉi tiun vorton, kaj preferas anstataŭe uzi alternativojn kiel bone, en ordo, enorde, kaj similaj. 1. Sequoia Edwards: La Chinuka Interlingvo Per Esperanto, paĝo 40a2. Lode Van de Velde: Aspiroj, paĝo 157a3. Paulo Silas: Responde al Nicola Ruggiero4. Bertilo Wennergren: Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko, 18.4. Elparolado kaj skribado de ekkriaj vortetoj kaj sonimitoj angle: OK, okay arabe: أوكي ĉine: 不差 [bùchà], 好啊 [hǎoà], 行 [xíng], 俞 [yú], 認可 [rènkě], 认可 [rènkě], 好啦 [hǎola] france: OK, d'ac germane: OK, okay hebree: אוקיי hispane: okey nederlande: oké ruse: окей administraj notoj