oer/o PIV1 oeroserĉi 'oero' [oer.0o] [oer.0o.EKON] Mona subunuo de pluraj nordeŭropaj monunuoj (kronoj): ni ŝparas dudekkvin oerojn kuŝante en la sama lito [1]. 1. H. Laxness, trad. B. Ragnarsson: Sendependaj homoj, 2007 beloruse: эрэ (манэта) france: øre, öre pole: öre rumane: öre ukraine: ере (монета) administraj notoj