ocel/o PIV1 oceloserĉi 'ocelo' [ocel.0o] 1.[ocel.0o.ZOO] Primitiva, simpla okulo trovebla ĉe iuj artikuloj, kniduloj, eĥinodermoj, anelidoj: la laboristoj de „Myrmica“ ne havas eĉ rudimentajn ocelojn, kvankam la maskloj kaj fekundaj femaloj de ĉi tiu genro havas bone formiĝintajn ocelojn [1]. la tri fruntaj oceloj de krabro CC BY-SA 3.0 [2] 2.[ocel.0o.FORM] Pli-malpli ringoforma kolora makulo, iafoje okul-simila (ekz-e ĉe papilioj vosto de pavo). 1. Ĉarlz Darvin, trad. Klivo Lendon: La Origino de Specioj, ĉapitro 7a2. Holger Casselmann, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Vespa_crabo_HC2.jpg beloruse: 1. простае вока 2. пляма (у выглядзе вока) france: ocelle germane: Augenfleck 1. Flachauge, Plattenauge, Punktauge, Ocellus 2. Ozelle pole: przyoczko rumane: ochi ukraine: просте око (комахи), очко (на крилах метелика, пір’ї пави і т.п.) administraj notoj ~o: Mankas verkindiko en fonto.