norveg/o

norvego

serĉi 'norvego'

[norveg.0o]

1.: [norveg.0o.sxtatano]; Ŝtatano de Norvegujo: mi lernis ami la Norvegojn, ŝi respondis, kaj mi edziniĝos nur en tia okazo, se mi povos veni Norvegujon [1].
2.: [norveg.0o.naciano]; Homo kun norvega nacieco: la batalo kontraŭ la Norvegoj ^Hamlet; la maljuna estro de l’ norvegoj ^Hamlet.

1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Monteto de elfoj

serĉi 'norvega'

[norveg.0a]

1.: [Mankas mrk por aldoni tradukojn]
Rilatanta al norvegoj, ilia nacieco aŭ ŝtato: la Norvega reĝo Fortinbras ^Hamlet; mi ekaŭdis fraŭlinan voĉon post mi, dirantan en pura norvega lingvo: Dio, kion mi faros ^FK.
2.: [Mankas mrk por aldoni tradukojn]
(la) Norvega lingvo: li kantis, kaj igis nin kunkanti, plurajn belajn kantojn, kiujn li persone tradukis el la norvega [2].

2. Monato, Garvan Makaj: Neniam plu

serĉi 'Norvegujo'

[norveg.N0ujo]

: [norveg.N0ujo.GEOG]; Ŝtato en la norda Eŭropo sur la Skandinava duoninsulo kun ĉefurbo Oslo; teritorio de Regno Norvegujo; ĝi limas kun Finnlando, Rusujo, Svedujo kaj Atlantiko: maljuna gnomo el Norvegujo, kiu loĝas en la malnova roko de Dovro kaj posedas multe da rokaj kasteloj kaj orminejon [3]; en Aprilo devis iri ŝipo al Norvegujo, kaj Georgo estis kunveturonta [4]. Norvegio

3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Monteto de elfoj
4. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Historio el la dunoj