²neologism/o ^PV

1.

[neolog.0o.novvorto]

Novvorto, vorto aŭ esprimo kiu antaŭe ne estis uzata: ofte necesas enkonduki neologismojn por novaj aparatoj kaj varoj; novismo

2.

[neolog.0o.malnova]

Netradicia vorto kiu malbone enradikiĝis en la lingvo kaj plu estas perceptata kiel fremda aŭ barbara: la rezisto kontraŭ ĉiu el tiuj du specoj de neologismoj estas tute malsama: la ordinara esperantisto spertos nenian ŝokon, se li renkontos barĉo aŭ burko por nomi tian brasiksupon aŭ tian felan mantelon ‐ sed antaŭ orgojla aŭ sublima li ne povos eviti la impreson, ke oni kvazaŭ atencas lian propraĵon [1]; la vortoj kiel mava, kaputa, dirta ktp, troveblaj en la „Parnasa gvidlibro“, plu restas neologismoj apartenantaj al la poezia ĵargono, dum multe pli novaj komputilo aŭ TTT iĝis parto de la komuna lingvo, neniel neologismaj.