neg/i ^PV

(tr)

1.

[neg.0i.ekziston]
en:

Aserti, ke io ne estas vera aŭ efektiva aŭ necesa: negi sian kulpon, sian partoprenon en la afero; foje en letero Wen Yiduo skribis ke Profesoro Winter havis „tre romantikan junecon“, kaj s-ro Maljuna Winter neniam negis aŭ klarigis tiun aserton [1]; mi ne negas la fakton, ke la nuntempa japana kulturo kaj ties spiriteco ŝanĝiĝas tre draste [2]; Jen! Ni donis al ili la veron, ili tamen negas ĝin [3]; personoj kiuj konstante negadis la ekzistadon de (Dio) [4]; li estas nenegeble talenta; Tuŝite, Vatsono, nenegeble tuŝite! [5].

2.

[neg.0i.fornei]
en:

Malakceptante, kontraŭi: negi la arton kaj la belon; unue ili volas terure suferigi al vi la koron por igi vin negi vian dion [6]; efektive tamen, negi sin mem signifas ne, ke oni negas sin antaŭ io alia, por do unuiĝi kun tiu alia ‐ male, per la negado aperas el la interno de ni mem la origina memo, la vera memo [7]; Se iu sentus miron, eĉ envion, / ĝi estu nur ĉar ni la Muzon flegis. / Ni ne defiis sorton, ne ĝin negis, / sed amis kaj postlasis poezion [8].

Esprimanta negon, rilata al nego: la negaj tabelvortoj komenciĝas per nen-; la nega propozicio; la nega operacisimbolo. negativa¹

La ago, la operacio negi: Laŭbita nego de bitĉeno (kiu fakte estas la komplemento ĝis du) ^KompLeks . negacio