1muz/o JED muzoserĉi 'muzo' [muz.0o] [muz.0o.MIT] Ĉiu el la naŭ grekaj diinoj, kiuj personigis belartojn kaj sciencojn: la muzo Kaliope [1]; li servas al Marso, ne al la muzoj [2]; mi volas pasigi kelkajn tagojn en la templo de Muzoj, por peti ilin pri inspiro [3]; post nokta ripozo helpas la muzo PrV . Rim.: En la figura senco, laŭ BL: ankaŭ eblas diri inspirantino. 1. Hendrik J. Bulthuis: Idoj de Orfeo, Dua Parto2. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro XLI3. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro LVII angle: muse beloruse: муза bulgare: муза ĉeĥe: Múza, bohyně umění, múza france: muse germane: Muse hispane: musa hungare: múzsa japane: 詩の女神 [しのめがみ], 詩的霊感 [してきれいかん], 詩想 [しそう], 詩才 [しさい] nederlande: muze perse: الاههٔ هنر pole: muza portugale: musa rumane: muze ruse: муза slovake: bohyňa umenia, múza ukraine: муза administraj notoj