^*morgaÅ­ ^UV

(adverbo)

1.

[morgau.0.KOMUNE]

En la tago tuj venonta post la hodiaŭa: morgaŭ frue vi leviĝos, por iri vian vojon [1]; vi ne scias, kio morgaŭ okazos [2]; venu al mi morgaŭ en ĉi tiu (sama) tempo [3]; lia sankteco, hodiaŭ severa, morgaŭ pardonos al ili, se ili humiliĝos [4]; morgaŭ estas la amata tago de mallaboruloj ^PrV .

2.

[morgau.0.FIG]

Estonte: beleco hodiaŭ estas, morgaŭ ne restas ^PrV ; hodiaŭ forto, morgaŭ morto ^PrV ; ĉiu morgaŭ havas sian zorgon ^PrV ; vi ĉiam promesas al mi nur morgaŭaĵojn.

[morgau.0a.KOMUNE]

Okazonta morgaŭ: ĉu vi ĉeestos la morgaŭan feston? la morgaŭa kunsido ^Marta ; eĉ ne vidi la morgaŭan sunon [5]; la morgaŭan (postan) tagon la pli maljuna diris al la pli juna: jen mi kuŝis hieraŭ [6]; la morgaŭan tagon li matene leviĝis [7]; ne fanfaronu pri la morgaŭa tago, ĉar vi ne scias, kion naskos la tago [8]; ne bedaŭru hieraŭan, ne atendu morgaŭan, ne forlasu hodiaŭan ^PrV ; troviĝu dum la morgaŭa mateno en la iama apartamento de fraŭlino de Savinako [9].

[morgau.0o.KOMUNE]

Posta tago: mi vizitos lin la morgaŭon post lia reveno; kie estas la homo trankvila pri sia sorto, kiu ne mallevante la okulojn povus rigardi la morgaŭon? [10]; manĝu kaj trinku, […] ĉar oni ne scias, ĉu ni ĝisvivos la morgaŭon [11]!

[morgau.post0.KOMUNE]

En la dua tago post la hodiaÅ­a: hieraÅ­ estis vendredo, kaj postmorgaÅ­ estos lundo [12]; mi devas iradi hodiaÅ­ kaj morgaÅ­ kaj postmorgaÅ­ [13]; mi revidos vin nur postmorgaÅ­ ^IK .