mantoÅ/o, manto/o mantoÅo, mantoo serÄi 'mantoŭo' serÄi 'o' [mantoux.0o] [mantoux.0o.KUI] Äindevena speco de pano knedita, fermentigita kaj vaporumita, ordinare en formo de malgranda bulko: la vizaÄo senÄese platiÄadis kaj fariÄis ridinda kiel mantoÅo [1]; li komencis manÄi la mantoojn [2]. 1. Ba Jin, trad. Li Shijun: AÅtuno en la Printempo, 19802. Lao She, trad. Wang Chongfang: Kamelo Åjangzi, 1988 beloruse: манÑÑÐ¾Ñ (кÑÑайÑкÑÑ Ð¿ÑлÑменÑ) Äine: é¥ é [mántou], é¦å¤´ [mántou] france: mantou germane: Mantou, Dampfbrötchen, chinesischer Hefeklos pole: manti rumane: manti administraj notoj