2majolik/o JED majolikoserĉi 'majoliko' [majoli.0o] [majoli.0o.CER] Fajenco itala ĉirkaŭ la 16a jc, kolore surpentrita kaj glazurita per stano, k.s.: italoj inventis la majolikan teknikon en la 16a jarcento, kiu ebligas artistojn pentri rekte sur malseka argilo, kiu troviĝas sur tavolo de blanka emajlo [1]; la ŝtupforma ceramika tomboŝtono de Kusam ibn Abbas havas kvar tavolojn, kovritajn per reliefaj majolikaj kaheloj kun tre riĉa plant-ornamo [2]; li estis leganta aŭ preĝanta ĉe gracia majolika petrollampo [3]. azuleĥo, emajlo1 1. Monato, William Simcock: Impresoj pri Portugalio, 20032. Monato, Anatoli Ionesov: Perlo ĉe la Silka Vojo, 20063. S. Lang, trad. G. Berveling: La Talpoĉasisto, 2007 angle: majolica beloruse: маёліка bulgare: майолика ĉeĥe: majolika france: majolique germane: Majolika hispane: mayólica hungare: majolika japane: マジョリカ焼 [マジョリカや], マヨリカ katalune: majòlica nederlande: majolica pole: majolika portugale: maiólica, majólica rumane: majolică ruse: майолика slovake: majolika svede: majolika ukraine: майоліка administraj notoj