^*liut/o ^PV

^*liuto

serĉi 'liuto'

[liut.0o]

: [liut.0o.MUZ]; Iu el diversaj kordinstrumentoj kun sonkesto, unumane tenebla kolo kaj pluke, plektre aŭ arĉe sonigeblaj kordoj streĉitaj laŭlonge de la kolo: mi ludos la liuton kaj vi batos la tamburon [1]; li formetas la liuton kaj marŝas tien kaj reen, profunde meditante [2]; per la forto de siaj kanto kaj liuto li malsovaĝigis la plej sovaĝajn bestojn [3]; oni vidis tie harpojn, liutojn grekajn, liutojn hebreajn kaj egiptajn, lirojn, formingojn, citrojn, ŝalmojn, longajn fleksformajn kronojn kaj cimbalojn [4]. citro, harpo

Caravaggio: La ludanto de liuto, 1596
PD [5]

1. Jakob Grimm, Wilhelm Grimm, trad. Kazimierz Bein: Elektitaj Fabeloj de Fratoj Grimm, La bremenaj muzikistoj
2. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Kvara
3. Hendrik J. Bulthuis: Idoj de Orfeo, Dua Parto
4. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro XXXVI
5. Caravaggio, Wildenstein Collection de:Image:1596 Caravaggio, The Lute Player Wildenstein Collection.jpg: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:1596_Caravaggio,_The_Lute_Player_New_York.jpg

serĉi 'liutisto'

[liut.0isto]

: [liut.0isto.profesio]; Muzikisto kiu ludas liuton: la patro [...] venigis liutiston, kiu devis ludi antaŭ la infaneto [6].

6. Paul Bennemann: La Vendreda Klubo, gutenberg.org

~o: Mankas verkindiko en fonto.