lekt/o PIV1 lektoserĉi 'lekto' [lekt.0o] [lekt.0o.MEBL] Kuŝejo1, speco de sofo, kian uzis antikvaj romianoj dum manĝado: li ne sidis en la brakseĝo, sed duonkuŝis sur lekto ĉe malalta tableto, garnita je manĝaĵoj kaj vino [1]; pezakorpaj altkastuloj ... kuŝis sur speco de portebla lekto [2]. 1. Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, 252. T. Steele: Konvinka Kamuflaĵo, 2014 beloruse: лектус, ложак (для баляваньня) germane: Kline, Speisesofa pole: lectus, łoże rumane: lectus, pat ukraine: обіднє ложе, канапа, софа (для бенкетування) administraj notoj