latron/o PIV1 latronoserĉi 'latrono' [latron.0o] en: (poezie) [latron.0o.rabisto] en: Rabisto: la latronoj prirabis kaj murdis lin kaj poste lin enterigis en ĉi loko tiel dezerta[1]; iĝis ĉies diakono: de l' piulo, de l' latrono [2]. 1. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, ĉapitro 23a, p. 165a2. Aŭdu: Sonas pastoralo, Hymnary.org beloruse: разбойнік ĉeĥe: kriminálník, lotr, zloděj france: brigand, larron germane: Räuber hispane: ladrón hungare: lator, útonálló katalune: lladre nederlande: rover (zeldz.) pole: złodziej portugale: ladrão, salteador rumane: hoț ruse: разбойник slovake: kriminálnik, lotor ukraine: розбійник, грабіжник, лотр administraj notoj