^*laring/o ^UV

^*laringo

serĉi 'laringo'

[laring.0o]

: Supra parto de la traĥeo en kiu formiĝas la voĉo: la esploristoj […] prenis laringon de mortinta elefanto kaj plenumis eksperimentojn pri ĝi en la departemento pri kogna biologio de la universitato de Vieno [1]; valorajn servojn faras pomoj ĉe malvarmumo, tuso, laringomalsanoj ktp [2].

1. Monato, Evgeni Georgiev: Elefanta komunikado malkodita
2. Monato, Julius Hauser: Simbolo de juneco

angle:: larynx
beloruse:: гартань
bretone:: garloc'henn
bulgare:: ларинкс
ĉine:: 喉头 [hóutóu], 喉頭 [hóutóu], 喉 [hóu], 睺 [hóu], 嗓門兒 [sǎngménr], 嗓门儿 [sǎngménr]
france:: larynx
germane:: Kehlkopf, Larynx [science]
greke:: λάρρυγγας
hispane:: laringe
hungare:: gégefő
itale:: laringe
japane:: 喉頭 [こうとう]
katalune:: laringe
nederlande:: strottenhoofd
pole:: krtań
portugale:: laringe
ruse:: гортань
svede:: struphuvud
ukraine:: гортань

serĉi 'laringa frikativo'

[laring.0afrikativo]

: Malaktualiĝinta, sumiga kaj erariga nomo por la glotaj, faringaj kaj faringecigitaj frikativoj. En Esperanto la sono H.

~a frikativo : Mankas dua fontindiko.
~a frikativo : Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.