labial/o labialo serĉi 'labialo' [labial.0o] Parolsono, prononcata per fermo aŭ malvastigo de la buŝkanalo per alproksimigo de la lipoj (p, b, m, ŭ) aŭ per alproksimigo de la malsupra lipo kaj supra dentaro (f, v): la jenaj son-ŝanĝoj ekde la pra-greka afektas […] antikvajn grekajn dialektojn: […], perdo de labiovelaroj, kiuj estis konvertitaj (plejparte) en labialojn, fojfoje en dentalojn aŭ velarojn [1]. dentalo, palatalo, velaro, glotalo 1. Vikipedio, Antikva greka lingvo angle: labial beloruse: губны зычны ĉine: 唇音 [chúnyīn] france: labiale germane: Labial, Labiallaut, Lippenlaut hispane: labial hungare: ajakhang, labiális japane: 唇音 [しんおん] katalune: labial nederlande: labiaal, lipletter pole: spółgłoska wargowa portugale: labial (fon.), consoante labial (fon.) rumane: consoană labială ruse: губной согласный ukraine: губний приголосний administraj notoj ~o : Mankas dua fontindiko.