velar/o PV

velaro

FON Velsono, guturalo: la fonemo R apartenas al la likvidoj, la fonemo Ĥ al la velaroj [1]; labial-velaroj […] estas konsonantoj duoble artikulaciataj ĉe la velo kaj la lipoj [2]; en vortoj kiel banko, longa, multaj esperantistoj uzas la velaran nazalon [ŋ], prononcante do [baŋko], [loŋga] [3].
Rim.: Ne konfuzu kun velaro de ŝipo.
1. André Cherpillod: Fantaziaj prononcindikoj (2), Monato, jaro 2000a, numero 10a, p. 4a
2. Vikipedio, Labial-velaro
3. J. C. Wells: Lingvistikaj aspektoj de Esperanto
beloruse:
вэлярны гук
ĉeĥe:
plachtoví
ĉine:
舌根音 [shégēnyīn], 軟齶音 [ruǎnèyīn], 软腭音 [ruǎnèyīn]
france:
vélaire (subst.)
germane:
Velar, Gaumensegellaut
hispane:
velar
hungare:
veláris mássalhangzó, hátsó szájpadláshang
japane:
総帆 [そうほ]
katalune:
velar
nederlande:
velaar, velair
pole:
spółgłoska tylnojęzykowa
portugale:
velar
rumane:
consoană velară
ruse:
велярный звук, задненёбный звук
slovake:
plachtovie
ukraine:
вітрила, паруси, парусність, сукупність вітрил/парусів

administraj notoj