Ksenofon/o PIV1 , Ksenofont/o Fab3 Ksenofono, Ksenofontoserĉi 'Ksenofono' serĉi 'o' [ksenofon.0o] [ksenofon.0o.PERS] Helena militestro (proks. 430 a.K. – proks. 354 a.K.), lernanto de Sokrato, aŭtoro de filozofiaj, teĥnikaj kaj historiaj verkoj, interalie de Anabazo: li, kiu en la tumulto de la batalo savis Alcibiadon kaj Ksenofonton […] mem troviĝas en la teatro [1]. en la 4 libroj de sia verko Rememoroj Ksenofono inkluzivis Sokratajn dialogojn kaj okazojn el la vivo de Sokrato, kiun Ksenofono admiris kaj de kiu li estis influita [2]; jam Ksenofono pritraktas la saman demandon [3]. 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Dorna vojo de la honoro2. E. Mavrogeorgiadis: Enkonduko al la civilizacio de la klasika Ateno, [vidita je 2006-08-26]3. Bo Sandelin: Antaŭmerkantilisma ekonomia pensado, Monato, 2001/02, p. 16 beloruse: Ксэнафонт ĉine: 色諾芬 [sènuòfēn], 色诺芬 [sènuòfēn] france: Xénophon germane: Xenophon itale: Senofonte katalune: Xenofont malnovgreke: Ξενοφῶν pole: Ksenofont rumane: Xenofon ukraine: Ксенофонт administraj notoj