krif/o PIV1 krifoserĉi 'krifo' [krif.0o] [krif.0o.POE] Ungego de sovaĝaj bestoj kaj rabobirdoj: la kato saltis […], kaptis per la krifoj kaŭĉukan tubon fiksitan ĉe la malantaŭa vando kaj forveturis [1]. (figure) falinte en iliajn krifojn (sub tirenecon) mi unue perdis liberon kaj propran volon [2]. Rim.: Laŭ BL: Prefere diru ungego. 1. Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, 42. Horst Vogt: Paperfolioj, La Gazeto, jaro 2005a, numero 117, p. 27a beloruse: капцюр, кіпцюр, кіпець bulgare: нокът ĉeĥe: pařát, spár ĉine: 爪 [zhuǎ], 爪子 [zhuǎzi] france: griffe germane: Kralle, Klaue hungare: karom nederlande: klauw pole: szpon, pazur szpony. portugale: garra ruse: коготь slovake: drapák ukraine: пазур administraj notoj