koto/o EncJap kotoo ↝ serĉi 'kotoo' [koto.0o] [koto.0o.MUZ] Japana klasika kordinstrumento kun longa sonkesto, 13 silkaj kordoj, ludata per plektroj fiksitaj ĉe la unuaj tri fingroj de la dekstra mano: Kotonuŝi perdis la vidkapablon en la infaneco, kaj iris al Kioto, kie li lernis muzikon, kaj baldaŭ fariĝis lerta ludanto de la dek-tri-korda kotoo kaj la trikorda ŝamiseno [1]. citro 1. C. Rowe: Jakumokotoo, Oomoto, 1990, numero 431a angle: koto bulgare: кото ĉeĥe: koto france: koto germane: Wöbbrettzither, Koto hungare: kotó pole: koto portugale: coto (ó), (mús.), koto ruse: кото slovake: koto administraj notoj