korod/i SPV korodiserĉi 'korodi' [korod.0i] (tr) 1.[korod.0i.KEM] Ĥemie difekti la surfacon, oksidigi metalon: korod-imuna ŝtalo [1]; korodrezista ŝtalo [2]; aluminio […] bone rezistas korodon [3]; objektoj el metalo konserviĝis tie pli bone ĉar malsekeco ne korodis ilin [4]. rusto 2.[korod.0i.FIG] (figure) Iom post iom difekti, eluzi, lacigi: envio korodas la animon [5]; Aron da ŝokoj / la vivo por mi stokis, […] / La sinsekvaj doloroj / korodis la koron [6]; diboĉa mastrumado de la superuloj kaj leĝeranima vivado de la ordinaruloj korodas la financojn de respubliko [7]. erozii, erodi2, subfosi2 1. Garbhan MacAoidh: Pinte!, Monato, 2003/12, p. 162. Lode van de Velde: Feliĉan datrevenon!, Monato, 2008/07, p. 133. Lode van de Velde: Feliĉan datrevenon!, Monato, 2008/07, p. 134. Marinko Givoje: Interesa arkeologio, p. 40a5. Unuigho: Letica kaj Leobardo, soc.culture.esperanto, 2007-08-216. Lucija Borčić: Retrorigardo al intensa vivo, Monato, 2004/04, p. 207. Franz-Georg Rössler: Ideoj, konceptoj, maksimoj de J. J. Becher (1635–1682), Monato, 2010/11, p. 21 angle: 1. corrode, eat away beloruse: 1. выклікаць карозію, разьядаць 2. разьядаць, есьці, разбураць ĉeĥe: soužit, sžírat, trápit ĉine: 1. 腐蚀 [fǔshí], 蚀 [shí] 2. 冲刷 [chōngshuā] france: 1. corroder 2. éroder (fig.) germane: 1. korrodieren ~-imuna ŝtalo: Edelstahl. ~rezista ŝtalo: korrosionsbeständiger Stahl. hispane: 1. corroer hungare: 1. korrodál, oxidál japane: 腐食する [ふしょくする], むしばむ, 消耗させる [しょうもうさせる] katalune: 1. corroir nederlande: 1. aantasten, corroderen, inbijten pole: 1. korodować, korozję powodować portugale: 1. corroer, gastar (corroer), desgastar rumane: 1. roade ruse: 1. разъедать, корродировать, окислять (металл) slovake: súžiť, trápiť, zožierať administraj notoj