1kornik/o kornikoserĉi 'korniko' [kornik.0o] Specio de la genro korvo, kies orienta raso havas grizajn plumojn (Corvus corone cornix): korniko vundita eĉ propran voston timas PrV ; inter kornikoj ne konvenas predikoj PrV ; nigran kornikon sapo ne blankigos PrV ; en la kanalo kuŝis la ŝipoj, englaciigitaj, forlasitaj de la ŝipanaro, krianta korniko prezentis la tutan ekipaĵon [1]; amase flugis la grandaj nigraj kornikoj [2]; kornikoj kaj monedoj venis kaj sidiĝis sur [la arbo] amase [3]; He, kiel la korniko ekkrakis! (graki1) [4]. frugilego, monedo 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Galoŝoj de feliĉo2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Historio de la jaro3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Lasta sonĝo de maljuna kverko4. N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, Akto tria angle: hooded crow beloruse: варона ĉeĥe: vrána obecná šedá, vrána, vrána obecná ĉine: 乌鸦 [wūyā] france: corneille germane: Nebelkrähe hispane: corneja hungare: dolmányos varjú japane: ハシボソガラス latinece: Corvus corone cornix nederlande: bonte kraai ~o vundita eĉ propran voston timas: door scha en schande wordt men wijs. pole: wrona siwa ~o vundita eĉ propran voston timas: kto się sparzył, nawet na zimne dmucha. portugale: gralha ruse: серая ворона slovake: vrana tibete: ཁྭ་ཏ་ administraj notoj