⁶konduktor/o ^Z

konduktoro

serĉi 'konduktoro'

[konduk2.0o]

: Oficisto, kiu akompanas publikan veturilon (vagonaron, tramon, buson ks) plenumante en ĝi diversajn taskojn (anoncadon, vendon kaj kontrolon de biletoj, eldonon de ekvetura signalo...): kaj tra la malfermitaj fenestroj de la vagono ŝi ekaŭdis la longe atendatan vokon de la konduktoro „Stacio B., la vagonaro staras dekkvin minutojn!“ [1]; en ĉiu halto la [traman] vagonon atakis furiozanta homamaso kaj la konduktoro kriegis: „La lokoj mankas! La vagono forveturas!“ [2].
Rim.: Pro la forma simileco kun la franca vorto signifanta kondukisto, troviĝas eraraj difinoj, ekz-e en PV.

1. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, Arturo
2. V. Varankin: Metropoliteno, ĉap. 1

angle:: conductor, fare collector, ticket checker
beloruse:: кандуктар
bulgare:: кондуктор
ĉeĥe:: konduktor, průvodčí, zast. konduktér
ĉine:: 列車長 [lièchēzhǎng], 指挥者 [zhǐhuīzhě]
france:: receveur (dans un bus), contrôleur (dans un train), agent d'accompagnement (dans un train), chef de train
germane:: Führer, Steuermann
japane:: 車掌 [しゃしょう]
nederlande:: conducteur
pole:: konduktor
rumane:: conductor, taxator
ruse:: кондуктор
slovake:: prenášač dedičného znaku