4kondicional/o JED kondicionaloserĉi 'kondicionalo' [kondic.0o] [kondic.0o.GRA] Verba modalo, esprimanta agon, kies plenumo dependas de la kondiĉo, aŭ estas nur probabla: verbojn ni modifas […] per -i, -u, -us (infinitivo, volitivo, kondicionalo) [1]; historio ne havas kondicionalon [2]; verkoj kun – tiam – „tikla“ politika temo […] cenzuro malpermesus, mi uzis kondicionalon, ĉar tiuj verkoj pli frue entute ne verkiĝis – manke de espero aperigi ilin [3]. 1. John Christopher Wells: Lingvistikaj aspektoj de Esperanto, 3. Morfologio2. Monato, Nikolao Gudskov: Reveno de heroo, 20043. La Ondo de Esperanto, 1999, No 5 (55) angle: conditional tense beloruse: умоўны лад ĉeĥe: kondicionál, podm. způsob france: conditionnel (subst., gram.) germane: Konditional, Konditionalis, Bedingungsform, Möglichkeitsform hispane: condicional hungare: feltételes mód japane: 条件法 [じょうけんほう], 仮定法 [かていほう] katalune: temps condicional nederlande: voorwaardelijke wijs pole: tryb przypuszczający portugale: modo condicional, condicional, futuro do pretérito rumane: condițional ruse: условное наклонение slovake: podmieňovací spôsob administraj notoj