koloratur/o Z koloraturoserĉi 'koloraturo' [kolora.0o] en: Artista laŭvola ornamado de la kanto per triloj: koloraturoj estas melismaj, do havas plurajn tonoj sur unu tekstosilabo [1]; koloratursoprano oni nomas en la klasika muziko sopranvoĉon kun koloraturo-kapablo, t.e. speciala movebleco antaŭ ĉio en la alta registro [2]. 1. Vikipedio, Koloraturo2. Vikipedio, Koloratursoprano angle: coloratura beloruse: каляратура bulgare: колоратура ĉeĥe: koloratura ĉine: 花腔 [huāqiāng] france: colorature germane: Koloratur hispane: coloratura japane: コロラトゥーラ katalune: coloratura nederlande: coloratuur pole: koloratura portugale: coloratura ruse: колоратура slovake: koloratúra ukraine: колоратура administraj notoj pri ~o: La signifo de la franca traduko ne kongruas kun la difino. En la franca temas nek pri ornamado, nek pri la triloj mem, sed pri epiteto de kantistino kun la kapablo fari tiajn trilojn. [MB]