kolkotar/o PIV1 kolkotaroserĉi 'kolkotaro' [kolkotar.0o] [kolkotar.0o.pigmento] Ruĝviola pigmento, fero(III)-oksido farita per forrostado de sulfuro el pirito: artistino instruis ceramikadon al lokuloj kaj turistoj, uzante kolkotaron kiel glazuron [1]. Rim.: La nomo deriviĝis de la kraniejo Golgoto. 1. Hori Yasuo: Vizito al Takahaŝi, 2007/02, p. 12Monato angle: Caput mortuum beloruse: мумія (фарба) france: Caput mortuum germane: Kolkothar, Caput mortuum, Morellensalz nederlande: Caput mortuum administraj notoj