kikar/o MT kikaroserĉi 'kikaro' [kikar.0o] (arkaismo) [kikar.0o.talanto] Antikva pezo, kiun viro povas transporti; talanto: kikaro da plumbo [1]; dek mil kikarojn da arĝento mi pesos [2]; cent kikaroj da arĝento kaj unu kikaro da oro [3]; li ligis du kikarojn da arĝento en du paketoj kaj du kompletojn da vestoj kaj donis al siaj du junuloj, kaj ili portis antaŭ li [4]. 1. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Zeĥarja 5:72. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Ester 3:93. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, II. Kroniko 36:34. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, II. Reĝoj 5:23 pole: talent (miara) rumane: talant administraj notoj