karaktr/o karaktroserĉi 'karaktro' [karaktr.0o] (neologismo) [karaktr.0o.signo] Signo2: [por] konciza etimologia vortaro […] Cherpillod tre pacience dum monatoj desegnis mem la diversajn neeŭropajn karaktrojn, kaj entute la vortara laborego daŭris tridek jarojn [1]; mia intenco krei ciferecan vortaron italan-esperantan kun milionoj da karaktroj […] temas pri projekto realigebla nur en centro por prilaborado de donitaĵoj helpe de kompleksa aparataro, ja ne en hejma medio [2]. Rim.: Tiu vorto ŝajnas esti superflua paŭzaĵo el la angla. La ordinara „signo“ tute sufiĉas tiusence kaj estas pli facile prononcebla: kp „signaro“ kun „karaktraro“. 1. Monato, Carlo Minnaja: Longe atendata ĉefverko, 20042. Monato, Roberto Pigro: Nuntempo sciencfikcia, 2014 angle: character beloruse: сымбаль germane: Zeichen japane: 文字 [もじ], キャラクター [きゃらくたー] ukraine: символ administraj notoj